Rwa kulszowa kojarzona jest przede wszystkim z bardzo silnym bólem. Określa się ją często mianem korzonków czy zespołów korzeniowych. Przyczyną bólu jest w tym przypadku ucisk nerwu kulszowego. Wyróżniamy trzy rodzaje rwy kulszowej: barkową, ramienną i udową. Jakie objawy dają tak zwane korzonki i jak się je leczy?
Rwa kulszowa, tak zwane korzonki, to zespół objawów wywołanych z reguły uciskiem na nerwy rdzeniowe, które tworzą nerw kulszowy. Jest to największy nerw ludzkiego ciała, a jego korzenie sięgają od odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa aż po stopy. Pacjenci, którzy doświadczają ataków rwy kulszowej, skarżą się przede wszystkim na ostry ból pleców, kręgosłupa i kończyny dolnej.
Za ataki rwy kulszowej odpowiada zazwyczaj zwyrodnienie kręgosłupa i ucisk na korzeń nerwowy. Ucisk ten może pojawić się na całej długości nerwu, lecz z reguły ma związek z uciskiem fragmentu krążka międzykręgowego na korzeń nerwowy w kanale kręgowym. Często do rwy kulszowej prowadzi też zwężenie kanału kręgowego, które może być wynikiem procesu zwyrodnieniowego lub przesunięcia trzonów sąsiednich kręgów.
Pozostałe przyczyny rwy kulszowej to:
Większe ryzyko wystąpienia rwy kulszowej dotyczy ciężarnych, osób z nieprawidłową budową miednicy, a także osób narażonych na skutki nadmiernego wysiłku fizycznego.
Rwa kulszowa objawia się głównie przeszywającym, promieniującym bólem pleców, a dokładniej bólem kręgosłupa, który promieniuje na lędźwie. Poza tym, towarzyszą jej:
Co ważne, rwa kulszowa może mieć przebieg ostry przebieg lub stopniowy, a wtedy wiąże się z narastającym bólem kręgosłupa. Natomiast sam atak rwy kulszowej objawia się jako:
Rwę kulszową leczy się objawowo i zachowawczo. Leczenie zachowawcze sprowadza się do odciążenia kręgosłupa, ograniczenia ruchów i rezygnacji z dużego wysiłku fizycznego. Pacjent powinien pozostać w łóżku przez około 4 do 5 dni. W tym czasie stosuje się też leczenie objawowe, czyli leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Po częściowym wygaszeniu objawów należy uzupełnić terapię rehabilitacją i fizykoterapią. Ich zadaniem jest zapobiec nawrotowi rwy kulszowej. Operacyjne leczenie schorzenia stosuje się rzadko, bo u 1-10% pacjentów.
Przy rwie kulszowej pacjentom zaleca się wykonywanie określonych ćwiczeń. Z reguły jest to:
Jeśli zaś chodzi o zabiegi fizykoterapeutyczne, to największą skuteczność wykazuje:
Nie każdą z tych technik stosuje się jednak u wszystkich pacjentów. Wiele zależy od etapu schorzenia, na jakim znajduje się akurat chory. Pomocniczo, przy rwie kulszowej wykonuje się także masaże, jednak nigdy w momencie ataku silnego bólu. W domowych warunkach terapia sprowadza się głównie do wygrzewania chorych, bolących partii ciała.